Wigilia Paschalna - w sobotę po zachodzie słońca o g. 19.30

Procesja rezurekcyjna i msza święta - w niedzielę o g. 6.00. Pozostałe msze o g. 8.30; 10.00; 11.30; 13.00; 18.00

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

WIGILIA PASCHALNA, sobota g. 19.30

REZUREKCJA, niedziela g. 6.00

Do obrzędów liturgicznych związanych z Niedzielą Zmartwychwstania należą: Wigilia Paschalna sprawowana w „wielką noc” oraz msza święta w Niedzielę Zmartwychwstania.

        Obrzędy Wigilii Paschalnej, która należy już do liturgii dnia następnego, powinny rozpocząć się tuż po zachodzie słońca. Jest to kulminacyjny czas Triduum Paschalnego.

        Kościół od początku obchodził doroczną Paschę przez odprawianie nocy Wigilii; nocy najświętszej w roku, która według starożytnej tradycji jest „nocą czuwania na cześć Pana” oraz „matką wszystkich czuwań”. Tę noc spędzamy na czuwaniu, ponieważ Pan zmartwychwstał i w swoim ciele dla nas rozpoczął to życie, w którym nie ma żadnej śmierci ani snu (św. Augustyn).

        Przebieg liturgii paschalnego czuwania, tak sugestywnej w swym wyrazie, wyznaczają trzy symbole: paschał, woda chrzcielna i chleb eucharystyczny.

        Wigilia rozpoczyna się liturgią światła (obrzędem zaczerpniętym z uroczystości żydowskich).

        Po niej następuje liturgia słowa opowiadająca historię zbawienia, w której motywem przewodnim jest Pascha. Punktem kulminacyjnym Wigilii jest celebrowanie sakramentów paschalnych, które urzeczywistniają wydarzenia przejścia od śmierci do życia przez zmartwychwstanie (liturgia chrztu, Liturgia eucharystii i bierzmowania).

1. LITURGIA ŚWIATŁA

Pierwsza część Wigilii paschalnej obejmuje poświęcenie nowego ognia oraz nowego paschału przypominającego, że Chrystus jest światłością świata, i śpiew orędzia wielkanocnego, opiewającego w formie lirycznego poematu całe paschalne misterium wszczepione w ekonomię zbawienia.

    Czuwanie w noc wigilijną rozpoczyna się błogosławieństwem ognia, gdyż Chrystus zmartwychwstały jest światłością świata.

    Świeca jest na pierwszym miejscu w czasie paschalnego czuwania. Zapalona zaraz po pobłogosławieniu nowego ognia i sama też pobłogosławiona płonie jako święty znak obecności zmartwychwstałego Chrystusa pośród zgromadzonych na czuwaniu.

    Po poświęceniu paschał przenoszony jest w procesji w kierunku ołtarza. Po drodze diakon zatrzymuje się i śpiewa radośnie trzy razy słowa: „Światło Chrystusa”. Każdej z trzech proklamacji, dopełnionej odpowiedzią wiernych: „Bogu niech będą dzięki”, towarzyszy coraz szersze rozchodzenie się światła, które, od paschału wychodząc, łączy się ze świecami ministrantów i wiernych.

    Żydzi wędrując ku ziemi obiecanej, byli prowadzeni przez słup ognia. My, idąc za paschałem, posuwamy się ku ołtarzowi, na progu kościoła zapalając nasze świece paschalne symbolizujące, że Jezus jest źródłem światła i życia. Świece, które trzymamy w rękach, według słów Ewangelii są zapalonymi lampami niesionymi przez oczekujących powrotu Pana, który, gdy powróci, znajdzie nas czuwających i pozwoli nam zasiąść do uczty razem z sobą.

Paschał zostaje umieszczony na specjalnym świeczniku w prezbiterium, aby światło płonęło jako święty znak obecności zmartwychwstałego Chrystusa pośród zgromadzonych na czuwaniu.

    Następnie diakon śpiewa uroczyste orędzie wielkanocne, które głosi całemu światu radość płynącą ze Zmartwychwstania. W postawie stojącej, trzymając w ręku zapaloną święcę, przyłączamy się do tego wspaniałego hymnu uwielbienia.

2.  LITURGIA SŁOWA

Czytania te dobrane są tak, aby ukazywały ostateczny sens zdarzeń – ofiarę paschalną. Są one kluczem do zrozumienia historii zbawienia.

3.  LITURGIA CHRZCIELNA

W czasie liturgii chrzcielnej udziela się sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia: chrztu i bierzmowania.

    Istotnym momentem tej części Wigilii Paschalnej jest odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych przez wspólnotę ochrzczonych, będące corocznym potwierdzeniem ich tożsamości chrześcijańskiej.

4.  LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

Rozpoczyna się czwarta część czuwania. Liturgia eucharystyczna, poprzedzona słuchaniem słowa Bożego i uroczystym odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych, jest punktem kulminacyjnym uroczystości paschalnej.